Mijn Laatste...

Nog even een laatste update uit Yogyakarta, aangezien mijn volgende waarschijnlijk vanuit Thailand zal zijn.

Eerst even verder gaan op mijn vorige post, we hebben allebei onze duiklicentie gehaald! Alle oefeningen zijn gedaan, en de laatste duik dag zijn we in de vroege morgen terug gegaan naar het wrak om de Bumphead te bekijken. Ik heb veel lelijke wezens gezien maar deze spant toch wel de kroon. We kregen een Sting ray er nog even gratis bij, dus dat was zeker een succes.

Vervolgens zijn we terug naar het zuiden gereden waar we de laatste dagen in Kuta zouden zijn. Het weer was wel weer omgeslagen en er was veel regen, maar gelukkig hadden we een top hotelletje en het zwembad kan ook best in de regen gebruikt worden. We hebben nog even kunnen surfen daar , wat voor mij weer een bevestiging was na het moeilijke surfen in pacitan. We zijn ook een paar keer op stap geweest. Wat inhoudt dat je tussen 30 Australiers staat. Om Australiers te herkennen bestaat er een checklist:
1. Een veelste grote tanktop met een diep maar dan ook diep uitgesneden v-hals
2. shorts met slippers
3. Iets met een beetje te veel steroide.
4. Een smirnoff ice in de hand(of 2)
Dus we konden gewoon australiers tellen:) Het uitgaan in Kuta is dan ook heel anders dan op Java, je wordt niet meer aangestaard door Indonesiers, en ze weten wel iets van muziek af en er staan overal danseressen. Het was zeker leuk om mee gemaakt te hebben, maar wel omschakelijk na het rustige Amed.

Oud en nieuw hebben we in het VIP-gedeelte gevierd, waar we natuurlijk niet thuis hoorden. Even naar de wc gaan en dan per ongeluk achter de rug van de bewaker langs was genoeg voor een avond VIP spelen. We hadden dan ook het mooiste uitzicht op het dakterras met vuurwerk overal om ons heen. Op de weg naar huis heb ik mijn mobiel nog moeten verdedigen van een jongetje van tussen de 8-12, die even sluw een hand in mijn broekzak stook. Als een van de weinigen in Kuta hebben wij al onze spullen mogen houden:) De volgende dag lekker rustig aan gedaan, aangezien dat natuurlijk ook onze laatste dag was. Nog even lekker een biertje bij het hotel gedaan, en ik moest toen toch echt midden in de nacht naar het vliegveld. Afscheid genomen van Eduard, maar gelukkig is het nog maar een maandje!
We hebben in ieder geval echt een top tijd gehad op Bali, Thanks Eddy!

Terug naar de werkelijkheid, wanneer je weer in Yogyakarta aankomt en aan de laatste week unie begint. Gelijk begonnen de tentamens al, en mijn professor was ook even vergeten mij op Bali het tentamen te sturen... Dus tentamens maken en professoren achter de broek aan zitten. Gelukkig heb ik 10 minuten geleden het laatste verslag gemaild, dus ik ben nu helemaal klaar!:) Nu wachten op mijn stempel zodat ik Indonesie mag verlaten en wachten tot Albertine hier komt! Dan zal ik samen met Albertine mijn laatste keer een trip maken voordat ik op huis aan ga.

Nu begin je pas te realiseren dat het avontuur echt bijna voorbij is... Ik heb heel veel zin om naar huis te gaan, alleen wordt wel bang als de airco op 25 staat en ik me heerlijk diep onder de dekens verstop omdat het zo koud is... En nu is de tijd van de laatste .... aangebroken. Alleen in dit reisverslag heb ik al 8 keer laatste getypt. Laatste keer uit eten met vrienden, laatste keer naar de Unie, laatste feestje, en ga zo maar door..

Inmiddels is iedereen al zo'n beetje vertrokken uit Yogyakarta, dus nu heb ik in ieder geval genoeg tijd om Thailand voor te bereiden en al mijn spullen op te ruimen. Mijn "Thuisblijf" koffer staat al klaar, die ik in Yogyakarta laat staan om daarna direct mee te nemen naar Nederland. Ik heb al mijn boeken en DVD's al weggedaan, aangezien ik die niet mee mag nemen omdat alles wat je in Indonesie koopt een kopie is.

Dus nu even een weekje wachten en dan een toptijd hebben met Albertine in Thailand en Indonesië!