Jakarta
Blijf op de hoogte en volg Martijn
31 Augustus 2013 | Indonesië, Batavia
Na een lange vlucht met nogal wat turbilentie, ben ik aangekomen in mijn hotel voor een korte nacht. Ook al heb ik het vermoeden dat het een hele lange nacht gaat worden, aangezien ik heel veel in het vliegtuig heb geslapen. Daarom drink ik nu eerst maar lekker een biertje zodat het slapen wat makkelijker gaat. Ik zou eerst in het hotel op het vliegtuig slapen, maar toen ik de prijzen zag leek het mij toch een beter idee om naar een ander hotel te gaan. Je betaalt daar 140 USD voor een nacht.
Het verkeer hier is echt een ramp. Ik had een hele aardige taxichaffeur die me hier heen bracht, alleen over zijn rij gedrag zal ik het maar niet hebben. Hij gebruikt zijn groot licht als een soort toeter, en rijdt het liefst over het midden van de weg. Het hotel is niet heel groot maar heeft wel een veilige en zakelijke uitstraling. Nu even mijn spullen opnieuw pakken en dan over 7 uur gewekt worden. Dan nog een binnenlandse vlucht van een uurtje en dan ben ik waar ik wezen moet.
In slaap komen ging prima, alleen werd ik de volgende ochtend heel vroeg wakker door het licht. Dus eerst maar op zoek naar een indonesische simkaart, zodat ik even iedereen op de hoogte kon houden. De straat uitlopen en ik was bij een gebied met veel kleine winkeltjes, winkeltjes met alleen een etalage en dat was het. De eerste 3 winkels konden mij niet helpen aangezien ik een micro-simkaart nodig heb, bij winkel nummer 4 werdt een zoon van de eigenaar uit bed gehaald. De vroue sprak alleen maar Indonesisch en hij sprak een klein beetje engels. De vrouw bleef maar Indonesisch tegen mij praten. Het enige wat ik verstond was Bali dus ik zei maar Yogyakarta en bleef maar een beetje lachen en ja knikken. De zoon was uiteindelijk opgestaan. Hij begon met de vraag waarom ik nou zo’n kleine simkaart nodig had, dus ik had alle hoop alweer opgegeven. Na eventjes zoeken vond hij een apparaat waarmee hij hem wel kleiner kon maken, dus ik heb nu een Indonesisch nummer. De simkaart moest wel even geregistreerd worden, de jongen vult doodleuk even al zijn eigen gegevens in. Nu heb ik dus gewoon weer internet en kan ik blijven whatsappen, mijn whatsapp nummer blijft gewoon mijn normale nederlandse nummer. Nu is het wachten tot de taxi naar het vliegveld er is, en blijf ik maar even op mijn hotelkamer aangezien daar airco is.
Het verkeer hier is echt een ramp. Ik had een hele aardige taxichaffeur die me hier heen bracht, alleen over zijn rij gedrag zal ik het maar niet hebben. Hij gebruikt zijn groot licht als een soort toeter, en rijdt het liefst over het midden van de weg. Het hotel is niet heel groot maar heeft wel een veilige en zakelijke uitstraling. Nu even mijn spullen opnieuw pakken en dan over 7 uur gewekt worden. Dan nog een binnenlandse vlucht van een uurtje en dan ben ik waar ik wezen moet.
In slaap komen ging prima, alleen werd ik de volgende ochtend heel vroeg wakker door het licht. Dus eerst maar op zoek naar een indonesische simkaart, zodat ik even iedereen op de hoogte kon houden. De straat uitlopen en ik was bij een gebied met veel kleine winkeltjes, winkeltjes met alleen een etalage en dat was het. De eerste 3 winkels konden mij niet helpen aangezien ik een micro-simkaart nodig heb, bij winkel nummer 4 werdt een zoon van de eigenaar uit bed gehaald. De vroue sprak alleen maar Indonesisch en hij sprak een klein beetje engels. De vrouw bleef maar Indonesisch tegen mij praten. Het enige wat ik verstond was Bali dus ik zei maar Yogyakarta en bleef maar een beetje lachen en ja knikken. De zoon was uiteindelijk opgestaan. Hij begon met de vraag waarom ik nou zo’n kleine simkaart nodig had, dus ik had alle hoop alweer opgegeven. Na eventjes zoeken vond hij een apparaat waarmee hij hem wel kleiner kon maken, dus ik heb nu een Indonesisch nummer. De simkaart moest wel even geregistreerd worden, de jongen vult doodleuk even al zijn eigen gegevens in. Nu heb ik dus gewoon weer internet en kan ik blijven whatsappen, mijn whatsapp nummer blijft gewoon mijn normale nederlandse nummer. Nu is het wachten tot de taxi naar het vliegveld er is, en blijf ik maar even op mijn hotelkamer aangezien daar airco is.
-
31 Augustus 2013 - 08:44
Martje:
Zo maak je al wat mee en je bent er nog niet eens haha, succes verder hóór, liefs Martje -
31 Augustus 2013 - 09:17
Hendrika:
Trots!!!!! -
31 Augustus 2013 - 10:32
Oma En Opa Bijma:
hallo martijn
wat al een belevenis ,we zijn supertrots op je.
liefs van ons -
31 Augustus 2013 - 11:53
Jolanda:
Haha, nu al zoveel beleven, super om te lezen. Succes met je jetlag.... -
12 September 2013 - 14:15
Oma En Opa Uit Diever:
Beste Martijn,
Wat een wereldreiziger ; pas goed op jezelf. Wij mailen je 1 keer per week; gamelan-klanken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
